کتاب بازاندیشی تاریخ

انتشارات مرکز منتشر کرد: کیت جنکینز[1] نظریه‌پرداز معاصر انگلیسی در حوزه‌ی تاریخ است. او ابتدا نقد پست‌مدرن از تاریخ در معنای سنتی آن را پذیرفت و درصدد تدارک بدیل آن برآمد و آنگاه در آثار متأخر خود، اساساً حاجت و عنایت به تاریخ را به پرسش کشید.البته مورخان سنتی هم آرام‌آرام دریافته بودند که تاریخ صرفاً یک فعالیت تجربی‌ـ‌تحلیلی نیست، بلکه چنانکه نگاه پست‌مدرن القا می‌کند، می‌تواند یک بازنمایی روایی فرهنگی ناظر به زمان حال (presentistculturalnarrativerepresentation) نیز باشد. اما جنکینز با انتشار کتاب «بازاندیشی تاریخ» در سال 1991، که بی‌درنگ به یکی از آثار کلاسیک ناشرش تبدیل شد، این جریان را سرعت بخشید. در واقع، نگاه پست‌مدرن کتاب به مسئله‌ی تاریخ، راز موفقیت آن بود. کتابی نو، چالش‌برانگیز، باب روز که در نهایت بنیاد شناخت‌‌شناسی مرسوم در حرفه‌ی تاریخ را هدف گرفت.منطق نگاه جنکینز در کتاب یادشده، استوار بر این اصل است که تاریخ (History) همان گذشته (past) نیست[2]. اگر چنین باشد، تاریخ در مقام شکلی از دانش می‌تواند یک بازنمایی روایی (narrativerepresentation) باشد. در این نگاه، تاریخ دیگر آیینه‌ی واقعیت گذشته نخواهد بود. جنکینز، به تأسی از فوکو، هایدن وایت و رورتی بر آن است که دیگر حقیقت گذشته از مجرای دانش تفصیلی به آنچه اتفاق افتاده، حاصل نمی‌شود. به عبارت دیگر، این باور که از گذر روش تجربی می‌توان موضوع دانش خویش را کشف کرد، محل تردید است.