انتشارات بیدگل منتشر کرد:یکی از شروط داستایفسکی برای آفریتش انگاره ی یک ایده فهم عمیق اوست از سرشت گفت و گویی اندیشه ی انسان و سرشت گفت و گویی هر ایده ای. داستایفسکی می دانست که چگونه گستره ی حیات ایده را آشکار کند و نیز نشان دهد. ایده در آگاهی فردی تک افتاده ای شخص نمی زید - اگر ایده در آگاهی فردی و تک افتاده بماند فاسد می شود و می میرد. ایده تنها آن جایی بیان کلامی خود را باز می آفریند و ایده هایی نو می زاید که وارد مناسبات گفت و گویی راستینی با ایده های دیگران شود. اندیشه ی انسان تنها در آن جایی به اندیشه راستین مبدل می شود. یعنی یک ایده می شود، که در تماسی زنده و استوار با اندیشه بیگانه ی دیگری باشد، اندیشه ای که در صدای کسی دیگر متجسد شده است، یعنی در آگاهی کسی دیگر که درگفتمان بیان می شود. در این نقطه ی تماس میان صدا- آگاهی هاست که ایده زاده می شود و زندگی می کند.