کتاب آینه معنی (تمثیل در بلاغت فارسی و عربی)

انتشارات علمی فرهنگی منتشر کرد: تمثیل یکی از روش های بیان غیر مستقیم معانی و اندیشه های شاعر یا نویسنده است که شکل روایی یا توصیفی دارد و به لحاظ معنی نیز به دو گروه تمثیل های صریح و رمزی تقسیم میشود.کتاب حاضر ضمن آنکه تحقیقی است درباره صورت ها و معنای تمثیل بر اساس بلاغت غرب و نیز تبیین سرچشمه های تکوین و علل کاربرد انواع تمثیل، به بررسی و تحلیل افسانه ها، حکایات، داستان ها و نمایشنامه های تمثیلی در دو جریان شعر معاصر سنتی و نو- از 1300 تا 1357 ش اختصاص دارد. شاعران معاصر از داستان پردازی و گونه های روایتی تمثیل استفاده فراوانی کرده اند. شعر معاصر هرچه به سوی تازگی در صورت و محتوا پیش میرود، زبانی رمزی تر می یابد و در نتیجه درک معنی آن نیازمند تامل بیشتری است. بیشترین و ماندگارترین تمثیل ها در شعر معاصر ایران بر پایه اشارات رمزی کتب آسمانی و شیوه ذکر امثال در آن ها، اسطوره ها، افسانه ها، رویاها، سفرنامه های خیالی، ترانه ها، متل ها و ضرب المثل ها به وجود آمده است. کاربرد تمثیل در شعر معاصر دلایلی داشته است که حفظ ماهیت ادبی شعر، توجه به مخاطب، بیان مسائل سیاسی و اجتماعی، عوامل فرهنگی همچون آثار تمثیلی و رمزی گذشته، مکاتب ادبی مانند سمبولیسم و ترجمه آثار ادبی از مهم ترین آن هاست.