کتاب فارسی عمومی (وزیری)

انتشارات سخن منتشر کرد:فارسی عمومی درسی است که زبان فارسی، سیر تحول آن (از آغاز زبان دری، صورت تحول یافتته ی فارسی میانه) تا دوران اخیر و شعر یا نثر شاعران هم روزگار ما را نشان می دهد. مقصود این است که این کتاب شامل ادبیات کهن و جدید می شود.هر یک از دوره های زبان و ادبیات ویژگی های به خصوصی دارند که در دوره های بعد کم رنگ شده و برخی از آنها به کلی از بین رفته است و یا بصورت و نوع دیگر به کار می رود. برای روشن شدن این مبحث باید گفت که در دوره های اول زبان و ادبیات دری، قرن چهار، نوع ادبی (حماسه)، مهم ترین کارکرد را داشته است. شاعر ملی ایران، فردوسی، بزرگ ترین و قوی ترین بنیاد حماسه را پی ریزی کرد و با قدرت و قوت شاعری و اطلاعات بی شمار او بر مسایل جامعه ی آن روزگار، آن را به اتمام رسانید. درست است که در سال ها و دوره های بعد نیز از حماسه استفاده شد - مثلا دوران قاجار - اما آن ویژگی و خصوصیت حماسه ی به کار رفته به وسیله ی فردوسی را نداشت.ادبیات معاصر به ویژه شعر نو که یکی از صورت های شعر و گونه ای تحول یافته در شعر فارسی محسوب می شود، ویژگی های اساسی دارد که شاعران قدر اول و نویسندگان معاصر به سبب مسایل خاص روزگار خود به آن پرداخته و گرایش یافته اند و آن (جامعه شناسی)، (انسان و وضعیت او در اجتماع)،(نقد این وضعیت)،(نقد روزگار از نظر تاریخی - سیاسی)،(واکنش انسان در برابر سختی ها و خوشی های زندگی)،(نقد شخصیت انسان) و (تاریخ و فرهنگ) بوده است که همگی به اجتماع برمی گردد. نیما، شاملو، اخوان، فروغ، کسرایی، محمد علی جمال زاده، بزرگ علوی، صادق هدایت و... در گیرودار این مسایل بوده اند؛ البته سهراب سپهری به سبب گرایش به مسایل عرفانی با ایهام و ابهام از این نوع مسایل یاد کرده است.در کتاب حاضر مولفان خواسته اند از تمام این مباحث، با در نظر گرفتن حجم کتاب، نمونه هایی را ذکر کنند.فروشگاه اینترنتی 30 بوک