کتاب نامه های محمد قزوینی به محمدعلی فروغی و عباس اقبال آشتیانی

انتشارات طهوری منتشر کرد:به راستی این نامه ها (غم نامه) یا (رنج نامه ) است، و هر خواننده ی رقیق القلب و نازکدل را که به علم و ادب دلبستگی داشته باشد سخت متاثر می سازد.... این بنده (نامه های قزوینی به فروغی) را (غم نامه) یا (رنج نامه) شمرده ام و من بنده یقین دارد که بسیاری از خوانندگان با احساس فاضل، در هنگام خواندن این نامه ها به همین حزن و اندوه و اسفی که این ناچیز به آن مبتلی شد، مبتلی خواهد گشت و چه بسا چون این حقیر اشکشان بر چهره شان بریزد که بخوانند و بدانند که علامه محمد قزوینی با چه گرفتاری و خون جگری زندگی خود و زن و فرزندش را اداره می کرده است و در عین حال آن همه اثر نفیس و شریف ادبی و تاریخی از خود به یادگار گذاشته است، و الله اکبر کهاین چه استغناست یا رب، وین چه قادر حکمت است؟کاین همه زخم نهان هست و مجال آه نیست!امیدوارم خوانندگان فضل و ادیب این نامه ها از توجه به سلاست و بلاغت و طرز انشاء نامه های مندرج در این رساله و اینکه مرحوم علامه با چه دقت و ظرافت (حسب و حال) خود را به دوست معظمش [ذکاءالملک فروغی] بیان میدارد غافل نشوند، آنجا که لازمه ی بلاغت در ایجاز است با چه ایجازی و آنجا که لازمه اش اطناب است با چه اطنابی قلم می زند. نه ایجازش مخل است و نه اطنابش ممل (به تعریف اهل بلاغت)، در عین حال ذوق ظریف متعالی اش از اینکه نامه اش را به اشعار و امثال بیاراید دریغ نمی کند.فروشگاه اینترنتی 30 بوک