انتشارات امیرکبیر منتشر کرد:«الهی تو دوست میداری که من تو را دوست دارم، با آنکه بینیازی از من. پس چگونه دوست ندارم که تو مرا دوست داری، با این همه احتیاج که به تو دارم . الهی! من غریبم و ذکر تو غریب، و من با ذکر تو الف گرفتهام، زیرا که غریب با غریب الف گیرد.»(بخشی از متن کتاب)