کتاب کشور هفتم

انتشارات آشیان منتشر کرد:در این کتاب شما با اسناد و متونی آشنا می‌شوید که برای نخستین‌بار اثبات می‌کند روزگاری در هزاره‌های بسیار دور، سرزمین قطب شمال اقیانوسی یخ‌زده نبوده بلکه قاره‌ای بسیار آباد و بهشت‌گونه در مرکز همه تمدن‌های جهان بوده و جایگاه ویژه‌ای داشته است. جهانیان به این سرزمین به احترام می‌نگریستند و آن را گرامی می‌داشتند و در آثار هنری آن را با نشان چلیپا نشان می‌دادند. اما امروز از سابقه این سرزمین گمشده که نخستین جایگاه بشری در متون کهن بوده تاریخی در دست نیست! در بیش‌تر کتاب‌های ایرانی از اوستا و متون کهن ایرانی چون: بن دهشن، گزیده زاداسپرم و مینوی خرد تا نوشتارهای جغرافی‌دانان اسلامی از هفتمین کشور میانی زمین به نام خونریس نامبرده شده که ایرانویج نیز بخشی از آن است. در این متون این کشور را نخستین سرزمینی دانسته‌اند که اهورامزدا آن را آفریده است. در مجمل‌التواریخ والقصص نویسنده از قول حمزه اصفهانی حکایت کند: «...که از کتب پارسیان به لغتی غریب نبشته، که حق تعالی اول خلقت، مردی آفرید و گاوی اندر مرکز بالایین زمین...!» اما بنا بر متون کهن‌تر ظاهرا روزی اهریمن بر این سرزمین زیبا تاخته و آن را تباه می‌کند و ازآن پس سرما و یخبندان همه‌جا را فرا می‌گیرد.