کتاب بهار ارغوانی

انتشارات شادان منتشر کرد:معمولا در روابط بین آدم‌ها وتی قرار است پای عشق در میان باشد هیچ کسی قاضی عادلی نیست. هیچ‌کس! آن‌هنگام که باید از میان کلمات و گفته‌ها پی‌به درون یک رابطه نیم‌بند ببریم فقط گوشه‌ای از قصه را دیده و شنیده‌ایم و ایران برای داوری کافی نیست هر آدمی پر است از گذشته‌های خوب و بد که نمی‌توان به او عشق را آموخت چون آموختنی نیستمثل آن است که حس عشق در وجود آدمی غریزه‌ای است همچون پرواز برای پرنده فقط باید امکان بروز و رشد بیابد وگرنه سال‌ها در کنار هم ماندن و سر بر بالین هم نهادن نه تضمینی است برای عشق و نه گواهی به استمرار زندگی شاید هم یک روز، یک نفر با آمدنش بر هم بریزد آن پایه‌های سست شده سالیان را و هیچ‌کس هم نداند که چرا و چگونه همه آن سال‌های بهاری به فراموشی سپرده شد و شد آن‌چه نباید می‌شد!