انتشارات ذهنآویز منتشر کرد:مرگ، همانا تولدی دیگر به دنیای روحانی نور و عشق، و انتقالی از بعد روحانی است، و هرگز نباید به عنوان امری ترسناک، و انتقالی دردناک و دهشتآور در نظر گرفته شود؛ بلکه بیشتر باید به عنوان از اتاقی به اتاق دیگر در نظر پنداشته شود.این به راستی، بازگشتی شادمانه و سرشار از بهجت وخشنودی از بابت بازگشت به سرای طبیعی و اصلی ما است: بازگشتی به سوی خدای آفریدگارمان، که ما را به کره زمین اعزام نمود و دیگر بار، پس از حیات زمینی، با آغوشی باز، از ما استقبال میفرماید! این را نیک میدانم، زیرا در تاریخ 18 نوامبر 1973 من نیز پس از جراحیای که به خونریزی شدید منجر گشت، از دنیا رفتم و مرگ را به عین تجربه کردم.وقایعی که پس از این حادثه برایم روی داد، همه زندگیام را دستخوش تغییر و تحول کرده، و مرا در مسیری قرار داد که هنوز هم تا امروز در آن حضور دارم، و به گامبرداشتن در آن مشغولم... .در هنگام مرگ، کالبد جسمانی خود را ترک گفتم، و از میان تونلی تاریک گذشتم...تونلی که از کره زمین تا سرای آسمانی ما امتداد داشت... .