یكی از شگردهای آلن ایكبرن در نمایشنامهنویسی، حوادثی است كه همزمان با ماجراهای روی صحنه، در بیرون اتفاق میافتد، بدین وسیله نمایش حجم پیدا میكند و میدان دید تماشاگر به یاری تخیل سازندهاش گسترش مییابد، این ترفند افق دید او را نیز بازتر میكند و ضمن خندیدن، به جنبههای مختلف نمایش با وسعت نظر و تعمق بیشتر مینگرد. در این نمایش، به روی صحنه، بخشی از تدارك و اصل مراسمی را میبینیم كه به منظور نیكوكاری در یك روستای انگلیسی به اجرا در میآید. مضحكه روی صحنه، به موازات رسواییهای مسخره بیرون پیش میرود و تماشاگر در ذهن خویش روند كمدی ناب اثر را خلق كرده، از این طریق با تمام وجود به درگیری طنزآلود ماجرا میپیوندد. به زغم نویسنده تیزبین این اثر، پیچیدگی روابط بین شخصیتها و افشای ناگزیر دوروییها و نادرستیها، همواره مضحكه آفرین است و هر چه بیشتر و موشكافانهتر بكاویم، گرهها فضاحت بارتر در هم میتند، تا سرانجام به بنبست برسد. جشن نیكوكاری یكی از جدیترین كمدیهای انگلیسی است.