کتاب از شینتو تا آندو

انتشارات سیمای دانش منتشر کرد:ژاپن را دائی نیپون نیز مینامند.به معنای کشور خورشید تابان مردم ژاپن به سرزمین خود عشق می ورزند و آن را در بسیار دوست دارند.آنان خود را از نسل خدایان آسمانی و سرزمینشان را سرزمین خدایان می دانند که خورشید از این نقطه بر سایر مردم جهان میتابد.آئین شینتو نیز بر ایناصل استوار است.دینی بر اساس وفاداری و دلبستگی به میهن مردم.مردم ژاپن عشق به میهن را ابتدا به عنوان یک امر قلبی و احساسی و سپس مسئله ای دینی و ایمانی می دانند از این روبه امپراطور به عنوان مظهر میهن و کشور بسیار وقادارند و در راه او هر آن چه باشد،فدا میکنند و از چیزی دریغ ندارند.پرستش در ژاپن به مثابه اولین مخلوق الهی و وفاداری متعبدانه نسبت به ما فوق نیز دو صورت متعین دیگر از همین روح تعبد هستند،ملازم با استحاله ذاتی فرد انسانی.آندو نیز به مینیمالیسم شاعرانه خود ویژگی های معماری پست مدرن را برای رسیدن به یک معماری مردم وار به نمایش میگذارد.آندو فرم ساختمان را به ساده ترین شکل ایجاد میکند تا بتواند خلوص فضایی آن را به نمایش بگذارد.معماری آندو پیوندی مستحکم با معماری گذشته و ژاپن و آیین سنتی شینتو نیز دارد.هم آوایی سررشته های سلوکانه آیین شینتو با معماری جاودانه آندو توانسته است استمرار مفاهیم و اصول دینی آیینی را در قرون متمادی به عرضه نمایش بگذارد.