انتشارات دنیای نو منتشر کرد:کلیله و دمنه،اثری است که به نثر نوشته شده و سرشار از پند و اندرز بوده و قهرمانان آن حیوانات میباشند.نویسنده نظرات خود را برای مناسبات انسانی و جامعه آرمانی در قالب داستان های فابل بیان کرده است،خط فکری نویسنده و یا نویسندگان کتاب را در حکایت های مختلف آن میتوان به خوبی مشاهده کرد.حکایات این کتاب تاثیر بسزایی در جامعه زمان خود داشته و در همان دوران چنان ذکر آن رفت به زبان های مختلف ترجمه و بازنویسی گردید.اما برای یافتن جنبه های نمایشی در کلیله و دمنه به جز آشنایی با تفکر گرد آورندگان و شیوه ی نگارش آنان،آشنایی و تسلط بر عناصری که این جنبه ها را تشکیل میدهند ضروری است.این عناصر در مجموع های متشکل از ساخت مایه های نمایشنامه،ساخت مایه های نمایش،گونه،سبک شخصیت پردازی و شیوه ی نمایشی جای میگیرند.اکثر حکایت (داستان ها)کلیله و دمنه دارای بار دراماتیک و نمایشی بوده که در این میان حکایت شیر و گاو انتخاب شده تا بیانگر قابلیت های نمایشی بالقوه ی این اثر باشند و این امر از طریق جست و جوی عناصر نمایشی در این داستان ها و تحلیل انواع شیوه های به کار گیری آن ها در نمایش تخقق یافته است.یافته های این تحقق میتواند تا اندازه ای ارزش های نمایشی نمونه هایی از داستان های کلیله و دمنه را آشکار کند و زمینه ی تبدیل آن ها به نمایشنامه و نمایش را مساعد سازد.