نشر افکار منتشر کرد:با نام فریدون آدمیت، نخستین واژه ای که در ذهن تداعی می شود واژه ی «فرزانگی» است. با نام آدمیت، فرزانگی، واژه ای که در این روزها نه چندان دست یافتنی است و نه چندان باب پسند، در هیأت انسان ظاهر می شود. همان انسانی که روزگاری آندره مالرو گفته بود: «عظمت معدودی از انسان ها به طور اسرارآمیزی بر عظمت همه انسانها گواهی می دهد.»آدمیت فرزانه ی خردورزی بود که به رغم همه ناملایمت ها و ناسپاسی ها و نامهربانی ها، که در شرح آنها به قول بیهقی باید قلم را گریاند، بر سر پیمان خود با خود و با وجوان بیدارش استوار ایستاد و سر خم نکرد و خود می دانست که آنچه می ماند تخم خرد انسان دوستانه ای است که با آثارش پراکنده است.یادنامه حاضر مجموعه مقالات مهمترین نویسندگان، پژوهشگران و استادان رشته تاریخ یکصد ساله اخیر درباره وجوه گوناگون شخصیت و آثار دکتر فریدون آدمیت است.