کتاب سرچشمه های عرفان

نشر افکار:چون مردم روزگار باستان به ویژه در آسیای میانه و نزدیک، به دلایل جغرافیایی و شرایط اقلیمی همواره در حرکت و سفر و مهاجرت بوده اند و باورشان موضوع هجرت- که نوعی کنده شدن از هرگونه تعلق است- به عنوان اصل پذیرفته شد و حتی در باورهای دینی شان جلوه گری کرد، نتیجه این سفر و هجرت موجب تلاقی باورها و فرهنگ و تمدن ها شده و حاصل آنها در باورهای دینی جلوه نموده است، و همین سبب شده است که مردم مصر با مردم شمال جزیره العرب (فنیقیه- آسیای صغیر- ایران و یونان) در ارتباط و تبادل فرهنگی باشند، از سوی دیگر اعراب با مردم آریایی که د شرق میان رودان قرار داشتند به نوعی در رابطه بوده اند، چنان که وجود ایرانیان ساکن یمن در عصر هخامنشی می تواند دلیل روشنی بر این مدعا باشد.