نشر افکار:همه عارفان گفته اند که: احوال و تجارب عرفانی بیان ناپذیرند، چنانکه آنان در اظهار و بیان حالات خود به تبیین و تفسیر و استدلال عقلی پایبند و مقید نیستند، لذا تفاهم و همدلی با آنان اگر ناممکن نباشد، دشوار و سخت است؛ اما این سختی برای پژوهنده به گونه ای تامل و تعمق را به وجود می آورد که با اشاره به برخی از حالات آنان- در عین بیان ناپذیری حالات- راه تفسیری باز کند و در این راه دراز گامی- اگرچه نارسا هم بوده باشد- بردارد.این نوشته به همین منظور با مطالعه کتابهای عرفانی و صوفیانه مطالبی فراهم کرده است که شاید برای کسانی که می خواهند در این زمینه آگاهیهایی به دست آورند، سودمند باشد تا جایی که بسیاری از اصول و مبانی قوم، با آیات قرآن و یا احادیث مستند شده و شواهدی از باورهای اسلامی را همراه دارد.