کتاب منطق ایمانیان در مارکسیسم

بیا تا با تو گویم داستانها!!-چنانکه در مقدمه ی چاپ اول این کتاب نوشته ام مطالب حاضر در سالهای29-1328هجری شمسی به عنوان«بیان مبادی مارکسیسم به لحاظ مطالب»در روزنامه جبهه ارگان حزب ایران(یا دیگر روزنامه های حزبی در ایام توفیق جبهه)منتشر می شد.سپس به عللی که در همان مقدمه آمده است،بناچار،از آنچه نوشته بودم اجمالا نتیجه ای گرفتم و دیگر در آن باره چیزی ننوشتمفبه قراری که در همان روزگار می شنیدم برای پاسخ به رشته مقالات یادشده،درباره ی مارکسیسم،هیاتی از طرف حزب توده معین شده بود که شادروان خلیل ملکی اندیشمند آزاده ی آدمی منش نیز در آن شرکت داشت؛ولی ظاهرا پاسخی از سوی آن هیات انتشار نیافت.در سالهای دراز تا1348فراغتی برای پیگیری مطالب آن مقالات و تکمیل آنها دست نداد.خوشبختانه از1348تا1352نسبتا مجالی برای جمع آوری آن مقالات از روزنامه های مختلف،وتوجه بیشتر به متون تفضیلی منطق صورت به اصطلاح اخیر منطقیهای غرب،دست داد.جان کلام من درباره مارکسیسم یگک عقیده ی فلسفی است نه یک مطلب سیاسی،در این کتاب خواسته ام به نسل جوان نشان دهم که ماتریالیسم تاریخی که حاصل اندیشه ی مارکس برای فهم تاریخ است برخلاف عقیده ی طرفداران آن مبتنی بر علم نیست.زیرا اولا موضوع آن اجتماعات بشر است و چنان که می دانیم در اجتماع بشری عوامل گوناگون موثر است که مجموعه ی آنها حقیقت بسیار پیچیده ای را ساخته است.همان طور که در متن کتاب امده است هرچه موضوع معرفت پیچیده تر باشد،استواری قولنین ضعیف تر و گستره ی آن تنگتر وقدرت پیش بینی آن ناچیزتر است.ثانیا برای اینکه براساس تجربه ی قانون حاکم بر رویدادی را مطالعه کنیم باید بتوان پس از شناخت همه ی عوامل موثر،تمام آنها جز یکی از آنها را ثابت نگاه داشت و به اراده ی خودمان آن یک را تغییر داد؛تا آثار تغییرات آن یک را تغییر داد؛تا آثار تغییرات آن یک بر دیگر عوامل معلوم شود.واین کاری است که فقط در موارد بسیار ساده امکان دارد مانند اموری که در فیزیک ماکروسکپیک(نه در اتم پاره)مطرح است.بدیهی است که چنین آزمایش در رویدادهای تاریخ امکان ندارد.سالها پس از تحریر کتاب حاضر اندیشمندان مغرب درباره ی مشرب تاریخگرایی انتقاداتی کرده اند؛بویژه پوپر در کتاب فقر تاریخگرایی بتفضیل در این باره پرداخته است و این مقالات با مطالب کتاب حاضر مناسبت دارد.آنچه کارل پوپر فیلسوف مشهور درباره ی تاریخگرایی به عنوان فقر تاریخگرایی در 1957 یعنی در 46سال پیش نوشته شده است هفت سال پس از انتشار عقاید من راجع به تاریخگرایی است.ولی متاسفانه یکصدم وسایل تبلیغاتی او را نداشته و ندارم.پس فرانسوی ها درست گفته اند که می گویند«هیچ کس در خانه ی خودش پیغمبر نیست».