کتاب علوم انسانی و اجتماعی در ایران

در پژوهش حاضر کوشش شده است تا از چند منظر به مسئله رشد ناموزون علوم انسانی و اجتماعی و ارتباط آن با(عدم یا کندی)توسعه ی علمی و فرهنگی توجه شود.برهمین اساس،بخش های مختلف گزارش کنونی،در عین ارتباط و پیوستگی موضوعی با یکدیگر،هریک به وجه خاصی از مسئله پرداخته اند وآن را با دقت بیشتر مورد بررسی قرار داده اند.در این تحقیق عمدتا کوشش شده است از میان جنبه های مختلفی که در بحث «توسعه نیافتگی علوم انسانی و اجتماعی در ایران»نقش دارندفبه بخش هایی پرداخته شود که از حیث ارتباط با جنبه های نظری و عوامل واجد صبغه ی فکری و فرهنگی برجسته تر هستند.رشته ی واحدی که اجزای مختلف پژوهش اخیر را به یکدیگر پیوند می دهد،همین جنبه های نظری و فکری و فرهنگی مربوط به مسئله اساسی پژوهش است.