اهمیت وگسترش پروژه ی جامعه ی مدنی در سطح جهانی ایجاب می کند در ایران خاصه پس از واقعه ی دوم خرداد هرچه بیشتر در سطح حیطه ی عمومی درباره ی آن بحث و تامل انجام می پذیرد.مضمون هایی که محتوای کتاب حاضر را به یکدیگر پیوند می زند بادرک چنین اهمیتی عبارتند از:آزادی و رواداری و حقوق انسانی،یعنی آنچه پایه ی نظام مدنی را تشکیل می دهد.با توجه به مفاهیم مطرح در کتاب ابعاد گسترده تر جامعه ی مدنی را آشکار می کند وبیانگر آن است که جامعه ی مدنی دیگر تنها وجهی از خواست های روشنفکرانه محسوب نمی شود؛بلکه ضرورتی است عمومی برای به وجود آوردن زیستگاهی هرچه انسانی تر و کوششی پی گیربرای به حداقل رساندن خشونت در جامعه.نویسنده ی کتاب با اتخاذ رهیافت هرمنوتیک سنجشگرانه آفت مواضع ایدئولوژیک را در از بین بردن گفتمان اخلاقی که از عناصر مقدم جامعه مدنی است گوشزد می کند.چرا که گفتمان اخلاقی در جایی بیشتر است که خشونتی نباشد وبتوان بر حداقلی از خرد ورزی و رواداری توافق داشت.