نثر ترجمه های علیرضا وزل شمیرانی گرم و پخته و شیرین است و آدم را به یاد گذشته ای می اندازد که چندان دور نیست اما خیلی دور به نظر می رسد. فارسی نویسی بی ادا و بی تکلف و نجیب و آرام او به ما یادآوری می کند که برای مترجم خوب، دانستن زبان مادری بیش از تسلط به زبان بیگانه اهمیت دارد. شاید خیلی ها ندانند که شمیرانی داستان نویس هم هست چون کم می نویسد و کمتر به چاپ و انتشار قصه هایش رضایت می دهد. اما شخصیت قصه نویس شمیرانی خود را در ترجمه پدر خوانده نشان داده است. در این جا ما با ترجمه ای آمیخته با تالیف و خلاقیت هنرمندانه روبرو هستیم که کار خواندن رمان را به تجربه ای لذت بخش و به یاد ماندنی تبدیل می کند.بهروز افخمی 76/9/14