کتاب به رنگ شب

كتابیكه در آن پدر و مادرى فرزند را به راهى دیگر مى‏برند ولى اینكه با گذشت زمان چه نتیجه‏اى حاصل شود، مثل تمامى افراد دیگر، كارى است كه زمان مشخص مى‏كند. در آن موقع یا فرزند در برابر اولیا خویش مى‏ایستد و مى‏گوید كه تصمیم شما مرا به ورطه‏اى كشاند كه گریزى از آن نیست یا پدر و مادر، فرزند را متهم به انجام تصمیمى مى‏كنند كه با خواسته احساسى خویش برگزیده است...و در هر دو حال تفاوتى در نتیجه عاید نمى‏شود زیرا این چرخه عمر است كه بدون تأخیر، حركت خویش را ادامه میدهد و به خوب یا بد بودن كارهاى ما نمى‏اندیشد. در این میان خانواده‏هایى موفق‏تر هستند كه با علم و آگاهى لازم و ایجاد محیطى پرتفاهم، فرزندِ احساس زده را در تصمیم‏گیرى خانوادگى دخیل مى‏كنند و با تعدیل سخنان خود سعى در رسیدن به نتیجه‏اى مشترك با او دارند.