درون مایه کتاب حاضر حاصل رویداد یکی از سفر های کنراد در دریای چین است و در توصیف صحنه های گوناگونی که در این توفان با آن رو به رو شده چنان استادی و مهارتی به خرج داده که آندره ژیده را بر آن داشته آن را به فرانسه بر گرداند.جالب اینجاست که کنراد ناخدا و دستیارش را با دو شخصیت متضاد انتخاب کرده یکی آرام و خون سرد و متکی به خود دیگری پریشان و نگران و کم تجربه.با این همه حاصل رویارویی این دو شخصیت مرحله کمالی است که سرانجام کشتی و سرنشینانش را از مرگی حتمی نجات می دهد.قلم کنراد و توصیف مراحل گوناگون توفانی سهمگین چنان نافذ است که نفس خواننده را بند می آورد. بنابراین صداقت و صمیمیتی که در توصیف صحنه ها و شخصیت ها به خرج می دهد آیینه تمام نمایی است که هیچ گونه خیال پردازی و تصنع درآن دیده نمی شود.