آنچه درباره هستی صدق می کند درباره زبان نیز صادق است.زبان با هستی خصلتی مشترک دارد و این خصلت آن است که زبان نیز مانند وجود-که جز با وجود قابل شناختن نیست-جز با زبان شناخته نمی شود.عقل در هر مرتبه ای از مراتب هستی که ظهور یابد،زبان نیز در همان مرتبه قرار می گیرد و آنچه از این سخن حاصل می آید این همانی ((اندیشه))،((زبان))و ((هستی)) است.