کتاب کامو و بونهافر (مواجهه با دو اومانیسم)

این جهان دست کم از حقیقت انسان بهره دارد و ما وظیفه داریم که به آن در برابر تقدیر، معنا بدهیم. فقط در جهان انسان معنا دارد و اگر می خواهیم تصویری را که از زندگی ساخته ایم نگاه داریم، باید بشر نجات یابد. من از لبخند و تحقیر شما می فهمم که می خواهید بگویید که این نجات بشر دیگر چیست؟ و من با تمام وجود فریاد می زنم که این نجات، مثله نکردن انسان و ارزانی داشتن امکانات برخورداری از عدالت، که تنها بشر قادر به درک آن است، به اوست.وقتی یک اسقف اسپانیایی اعدامهای سیاسی را تایید می کند، دیگر او نه اسقف است، نه مسیحی و نه حتی انسان؛ او یک سگ است، درست همانند کسی که از منظر یک ایدئولوژی دستور اعدام می دهد، بی آنکه خود اقدامی کند. ما انتظار داریم آنان که نمی خواهند سگ باشند و مصمم به پرداخت بهایی هستند تا آدمی چیزی بیش از سگ باشد، دوباره دور هم جمع شوند.و اینک مسیحیان چه می توانند برای ما انجام دهند؟