انتشارات بدیهه منتشر کرد: "سنایی غزنوی، شاعر،حكیم و عارف بزرگ قرن پنجم و اوایل قرن ششم هجری، در غزنه متولد شد و در همین شهر درگذشت. او در آغاز شاعری مدیحهسرا بود و تفاوتی با دیگر شاعران درباری نداشت. اما بر اثر تحول روحی، شعر او نیز متحول شده و از آن پس به سرودن شعرهای عرفانی پرداخت. سنایی در تاریخ ادب و زبان فارسی چنان جایگاهی دارد كه از او به عنوان سرفصلی برای شروع یك دوره جدید شعری نام میبرند. تاریخ ادبیات فارسی را به دو مرحله شعر قبل از سنایی و شعر بعد از سنایی تقسیم میكنند. هیچیك از بزرگان شعر فارسی چنین مقطعی در شعر ایجاد نكردهاند. كتابچه حاضر دربرگیرنده گزیدهای موضوعی از شعرهای سنایی است. این سرودهها با موضوعاتی چون خدا، نیایش، حضرت محمد (ص)، عشق، اندوه فراق، غم عشق، دوستی و دوست، قرآن، پیرمرد، فقر و غنا (از مقامات عرفان)، و... به نظم كشیده شده است."