کتاب سوژه گفتمان و علوم انسانی

با ورود آدمی به عصر مدرن و خروج وی از صغارت خویش به تعبیر رسای کانت دورانی از حاکمیت فردیت به جای جماعت آغاز شد. با فروپاشی نظم کهن...آدمی جرئت اندیشیدن به تابوهای تاریخی و جسارت ایجاد تغییر در ماهیت زیست اجتماعی خود را کسب کرد و فصلی نوین را در تاریخ بشریت رقم زد. دورانی که نویدبخش رهایی انسان بود. ...بنا بود انسان در مقام معمار وجود خویش جسارت ساخت بخشیدن به شخصیت خود و بی نیازی از تاثیرات سلطه آفرین متغیرهای بیرونی را به دست آورد.اما تجربه عصر پساروشنگری نشان داد که این تصویر تا چه حد خوشبینانه بوده است. انسان مدرن رها شده از جبرهای سخت افزاری که به واقع مسیر شکوفایی استعدادهای او را مسدود کرده بود در کمند نرم افزاری گرفتار آمد که بیش از هر چیز محصول غلبه عقلانیت صوری بر عقلانیت ذاتی بود.آرمانهای رفیع عصر روشنگری همچون آزادی خردگرایی و حقوق بشر در چنبره ی جبر تکنولوژیک توشعه تک خطی و پیشرفت کمی گرفتار آمد و سلطه پیچیده پنهان و نا ملموس عصر مدرن را رقم زد.پدیده ای که بر خلاف دوران پیشامدرن مبتنی بر توافق حداکثری دو سویه سلطه گر _ سلطه پذیر در پذیرش و تداوم آن بود.اثر حاضر که در پنج فصل تهیه و تدوین شده مبتنی بر پژوهشی پیرامون سوبژکتیویته تاثیرات گفتمان و پدیدارشناسی سلطه است.