شهرت نوالیس اغلب مدیون قطعات و تاملاتی است در باب شعر، هنر ،زیبایی و سیاست . اندیشه سیاسی وی در واقع شکلی از زیباشناسانه کردن سیاست است. نوالیس می کوشد پیوند و وحدتی میان سیاست ،هنر و دین برقرار سازد . وی که نخست با آرمان های انقالبیون فرانسوی همدلی داشت ، به تردیج از آن ها رویگردان شد. از نظر او هواداران آزادی ،برابری و برادری نتوانستند ایده آل های خود را جامه ی عمل بپوشانند و این وظیفه بر عهده ی فلسفه رمانتیک است که آرمان های انقلاب را با نقد مبانی روشنگری تکمیل نماید ، بدون آن که خطاهای آن را تکرار کند.این بدان معناست که نوالیس می کوشد تعهد روشنگری به آزادی را حفظ کند ،بی آنکه به مغاک تفکری انتزاعی و بیگانه ساز درافتد . کتاب حاضره علاوه بر مقاله بسیار با اهمیت «مسیحیت یا اروپا » شامل دو متن دیگر با عنوان «پاره های پراکنده » و «گزین گویه های سیاسی » است که از طریق آن ها نه تنها با رئوس اندیشه های سیاسی نوالیس بلکه با سبک خاص نوشتار وی نیز آشنا خواهیم شد.