کتاب دلواپس شادمانی تو هستم (رقعی)

درباره خویشتن خویش اندیشیدن وحشتناک است اما این تنها راه صمیمانه کار است اندیشیدن درباره خویشتن خویشم بدان گونه که هستم اندیشیدن به جنبه های زشتم اندیشیدن به جنبه های زیبایم و در شگفت شدن از آن ها چه آغازی می تواند محکم تر و استوار تر از این باشد؟از چه چیزی می توانم رشد خود را آغاز کنم جز از خویشتن خویشم؟