شمسالدین محمد شیرازی متخلص به حافظ و ملقب به لسانالغیب یكی از پر رمز و رازترین شاعران ایران و جهان است. دیوان او تقریبا به تمامی زبانهای بینالمللی جهان ترجمه شده است. او حافظ قرآن بود و بنا به روایتی قرآن را به چهارده روایت از حفظ میخواند. دیوان حافظ یك دیوان عرفانی است كه به زیباترین صورت ممكن توسط این شاعر بزرگ سروده شده است. از این دیوان میخوانیم: امشب ز غمت میان خون خواهم خفت وز بستر عافیت برون خواهم خفت باور نكنی خیال خود را بفرست تا درنگرد كه بی تو چون خواهم خفت عشق رخ یار بر من زار مگیر بر خسته دلان خرده بسیار مگیر صوفی چو تو رسم رهروان میدانی بر مردم دهر نكته بسیار مگیر این كتاب در قطع رحلی به صورت گلاسه و شامل غزلهای انتخاب شده از بهاءالدین خرمشاهی میباشد.