انتشارات نسل نواندیش منتشر کرد:همه علوم انسانی اجتماعی، از جمله علم روانشناسی دو نوع تاریخچه دارند: تاریخچه واقعی و حقیقی و تاریخچه رسمی و تدوینی. تاریخچه واقعی همه علوم انسانی، به ویژه علم روانشناسی به آغاز خلقت، یعنی همان زمانی كه اولین و دومین انسان، یعنی حضرت آدم و حوّا توسط آفریدگار خلق شدند، برمیگردد. اما تاریخچه رسمی و تدوینی هر علمی به تاریخ خاص و سرزمین معینی برمیگردد.امروزه وقتی واژه تاریخچه را به كار میبرند مراد تاریخچه رسمی و تدوینی است؛ یعنی زمانی كه اصول و مبانی یك علم استخراج، فصلبندی و تدوین شده و به صورت رسمی و مستقل به جهان عرضه گردیده است. به این اعتبار، علم روانشناسی علمی نسبتاً جوان است كه تاریخ تأسیس آن به سال 1879م و خاستگاه آن به غرب از جمله آلمان برمیگردد، چون بر اساس منابع معتبر، اولین آزمایشگاه روانشناسی در این تاریخ و در شهر لایپزیك آلمان توسط دانشمندی به نام ویلهلم وونت1 تأسیس شد و روانشناسی كه تا این زمان با عنوان «علم النفس» بخشی از فلسفه شمرده میشد، به صورت علمی رسمی و مستقل درآمد. امروزه این روانشناس در بین روانشناسان به عنوان پدر علم روانشناسی و مؤسس مكتب ساختگرایی شناخته میشود.تاریخ آغاز مطالعات مربوط به هوش تقریباً با تاریخ استقلال علم روانشناسی همزاد است. در این زمینه میتوان به تحقیقات گالتون2 در1869 و 1883م اشاره كرد. اما اگر مبنای شروع تحقیقات مربوط به هوش را مطالعات اسكیرول3 (1838م) و یا حتی تاریخ ساخت اولین آزمون هوش (1800م) قرار داده شود، تاریخ آغاز این مطالعات به قبل از استقلال و رسمیت یافتن علم روانشناسی برمیگردد.