انتشارات روشنگران منتشر کرد:ادبیات داستانی ایران، ادبیاتی غم انگیز است. در این زمینه آثار زنان نویسندهی ما نیز استثنا نیست. باید تعجب کرد؟ابدا! در طول تاریخ، زن ایرانی به دلیل موقیعیت خانوادگی و اجتماعیاش زندگی اندوهباری داشته و حقارتهای بسیاری دیده است. نویسندهای که می خواهد سرنوشت همدردان خود را توصیف کند، چگونه میتواند این واقعیت را نادیده گیرد و در آثارش فضایی روشن و شادیبهش ارایه نماید؟شعر زیبای در آستانهی فصلی سرد فروغ فرخزاد را به یاد آوریم.اگر به خانهی من آمدی، برای من ای مهربان چراغ بیاور و یک دریچه که از آن، به ازدحام کوهی خوشبخت بنگرم... .