انتشارات توس منتشر کرد:برخی از ویژگیهای چاپ اخیر دیوان ملک الشعرا بهار:1- در مجلد اول، 43 قصیدهی منتشر ناشده آوردهایم که تلاشمان را مهربانیها و وسواسهای خانوادهی استاد بهار، به ویژه سرکار بانو چهرزاد بهار که دستنوشتهها را در اختیارمان گذاشتند و امکان مقابلهی نسخهها را فراهم آوردند، به ثمر رساند. اگرچه این قصاید غالباً مدحیاند، اما این مؤسسه انتشارشان را ضروری و سودمند میداند.2- مطایبات، تفنّنهای ادبی و هجویات استاد را که در هر دو نسخهی امیرکبیر و توس اغلب محذوفاند، تا آن جا که دسترسی یافتیم، به مجلّد دوم افزودیم؛ با این تمهید که جای برخی از واژهها یا بخشی از آنها نقطه گذاشتیم.3- تصنیفهای چندی در اختیارمان گذاشته شد که همه را در مجلّد دوم، در بخش تصنیفها آوردهایم .4- حروفچینی دیوان را روشمند و علمی به انجام رساندیم. اینک خوانندگان در خواندن ترکیبات یا مفردات دشواری خاصی نخواهند داشت.5- اغلاط فاحشی را که بر هر دو نسخهی امیرکبیر و توس راه یافته بود، تطبیقی یا قیاسی اصلاح کردیم.6- نظام نشانهگذاری و اِعرابچینی دیوان را تا جایی که مقدورمان بود تقویت کردیم و میانگینی را در نظر داشتیم که میتواند برای فرهیختگان ملالآور باشد. اگر چنین است بر ما ببخشایند.7- ترتیب الفبایی غزلیات و قطعات را با روش ویرایش امروز اشتی دادیم و برخی از شعرها را از بخشی به بخش دیگر منتقل کردیم. مانند دو مادّ? تاریخ در مرگ صبا که چون به تفنّن ادبی نزدیکتر بودند، به بخش «مطایبات و تفنّنهای ادبی» انتقال یافتند.8- بر پانوشتهای توضیحی – کم و بیش – افزودیم، اما راضی کننده نیست . امید نگارنده این است که کلّ دیوان بهار با شرح دشواریها و توضیحات تفصیلی به مجامع فرهنگی و دانشگاهی عرضه شود. راست این است که دیوان بهار، دیوان قَدَری است و شرح آن از مبرمات فرهنگی جامعهی ماست.