کتاب خرستان

انتشارات صدای معاصر منتشر کرد:در ابتدا تنها خر بود و فرشته.شاید تعجب کنید چطور آهنگساز و رهبر ارکستر مشهوری مثل لوریس چکناواریان دست به کار نوشتن کتاب شده است. و شاید حتی بیشتر متعجب شوید اگر متوجه شوید این کتاب مجموعه داستان طنز است. تازه اگر متوجه شوید که شخصیت‌های اصلی این کتاب و داستان‌های آن خر هستند دیگر واقعا تعجب خواهید کرد. داستان‌هایی از خرهایی که هواپیما دارند، پلیس دارند، گاهی شانس خرکی به آن‌ها روی می‌آورد، پیش متخصص زیبایی می‌روند، پارک می‌روند و البته که گاه دلگیر می‌شوند و ناراحت.کمی آشنا و غریب نیستند این خرها؟خب پس حتمن لازم است اول مقدمه‌ی خرستان را مرور کنید. البته مقدمه که نه. بلکه گپ و گفت یارتا یاران با لوریس چکناواریان. یارتا: ما هر دو سیر تا پیاز خرستان را می‌دانیم. شما هفتاد داستان نوشتید که سی و نه تای آن رفت کنار و از سی و یکی آن، کتاب خرستان سر و سامان گرفت. یادتان هست که پای خرها از کی آمد وسط داستان نوشتن شما؟لوریس: در زبان فارسی، اسم خر که می‌آید وسط، خنده‌مان می‌گیرد. خر، زیباست و مظلوم. من، اعتقاد دارم در وجود ما آدمها، همه‌ی حیوانات وجود دارند. برای مثال، خود من: وقتی عصبانی می‌شوم، می‌شوم ببر؛ وقتی سعی می‌کنم دیپلماتیک رفتار کنم، روباه می‌شوم؛ زمان تعارف کردن، می‌شوم گربه؛ زمان اذیت کردن کسی، خرس می‌شوم؛ این وجوه گوناگون شخصیت انسان را وقتی دریافتم که رفتم به باغ وحش وین، به تماشای حیوانات. خر در باغ وحش از همه مظلوم‌تر بود، در ردیف بره و گوسفند. من، خیلی تحت تاثیر خر قرار گرفتم، ایستادم برابرش و نگاهش کردم. بعد، یکباره، خنده‌ام گرفت. همراهم از من پرسید: چرا می‌خندی؟ گفتم: ببین! من هم مثل این خر، یاد خودم و سادگی‌های خودم می‌افتم! من یاد گرفته‌ام که به خودم بخندم نه به دیگران. تا امروز هم همچنان به خودم می‌خندم. اصل و اساس نوشتن داستان‌های خرستان، همین خندیدن به خود است.ما نمی‌دانیم از کجا آمده‌ایم و به کجا می‌رویم. شاید من در زندگی بعدی، خر باشم. پس بهتر است که یاد بگیریم که هر روز به خود بخندیم. این فقط خر نیست که هر روز بار سنگینی را روی پشت خود می‌برد، ما آدم‌ها هر روز باری سنگین‌تر از بار خر را بر دوش خود می‌بریم.کتاب خرستان بسیار شکیل چاپ شده است. کتاب آرایی و طرح‌های زیبای یارتا یاران کتاب را بسیار چشم نواز ساخته. کارنامه کاری لوریس چکناوریان هم که در آخر کتاب آمده تیتروار و رسمی نیست و روایتی شیرین از کار و بار یک هنرمند طناز است.